Beautyscene gaat mee met lezeres Annika naar Bulgarije!

Enige tijd geleden kreeg ik een interessante mail van lezeres Annika, zij vertelde daarin dat zij deze zomer naar Bulgarije zou vertrekken om daar vrijwilligerswerk te doen. In haar mail had ze ook nog een verzoekje voor mij en daar heb ik haar graag bij geholpen. In ruil daarvoor heb ik Annika gevraagd om haar ervaringen met het Wees een lach project 2012 met ons te delen, want we mogen er best eens bij stil staan hoe goed wij het eigenlijk hebben!

Annika:
Als fervent bezoekster van Beautyscene houd ik -uiteraard- ontzettend van make-up, nagellak en al het andere wat met uiterlijke verzorging te maken heeft. Een romige bodybutter, een mascara die zorgt voor ‘killer-lashes’, of een parfum die je look helemaal afmaakt: ik houd ervan! Toch heb ik het deze zomer 2 weken zonder dit alles moeten doen, zonder spijt!

Ik zal mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Annika, ben 23 jaar en studeer Pedagogische Wetenschappen aan de Universiteit van Utrecht. Na informatie over Wees Een Lach 2012, wat tijdens een hoorcollege werd gegeven, een nachtje nadenken en wat mailtjes heen en weer wist ik het zeker: ik ging twee weken lang activiteiten doen met weeskinderen in Doganovo, Bulgarije! Het project, Wees Een Lach, is aangesloten bij de organisatie Kindertehuizen Bulgarije. In Bulgarije zijn uitzonderlijk veel weeshuizen en de vele kinderen leven in armoede, zonder ouders, familie en liefde. Door het project krijgen de weeskinderen de mogelijkheid om écht op vakantie te gaan en om allerlei leuke activiteiten te doen: wij zorgden voor de vakantie van hun leven!

13 juli vertrokken we, met ruim 180 kilo aan spelmateriaal. We hebben van alles gedaan: t-shirts geverfd, doosjes beschilderd, shawls gebatikt, sieraden gemaakt, waterballonnengevecht gehouden enz. Door de omstandigheden was alles even wennen. Er kon niet gedoucht worden, omdat het meeste water beschikbaar moest blijven voor de landbouw. We konden ons wassen in de wasruimte van de kids, met als gevolg dat er tien kinderen verbaasd naar je stonden te kijken als je je oksels scheerde! Gelukkig hoefde we niet lang te wennen aan de kids, en vice versa. Ze wisten maanden van tevoren al dat we zouden komen en wij werden twee weken lang bedolven onder knuffels, kusjes en zelfgemaakte cadeautjes.

Wij als heuse ‘beautylovers’ weten maar al te goed wat een fijn gevoel make-up je kan geven. Make-up kan je vrouwelijkheid verhogen, goed zijn voor je zelfvertrouwen en zelfs je eigen karakter versterken (bijdragen aan je identiteitsontwikkeling). Kort gezegd: door make-up voel je je mooi, en dat is een heerlijk gevoel! Ik zocht een manier waardoor ik dit gevoel ook bij de weeskinderen kon meegeven. Ik besloot Debbie te mailen en kreeg al snel een mailtje terug met de mededeling dat ze graag wilde helpen. Begin juli haalde ik een volle doos make-up op! En met een volle doos bedoel ik ook echt een hele volle doos!

Een activiteit die dus natuurlijk niet mocht ontbreken was de ‘beauty-avond’. Ik had genoeg spullen om als activiteit een beauty-avond te houden. Er was een tafel waar de meiden (en soms ook de oudste en stoerste jongens!) de nagels konden laten lakken en een tafel waar ze make-up op kregen. Iedereen vond het helemaal geweldig en je zag ze duidelijk stralen met make-up. Sommige meiden bleven maar om de spiegel vragen, om zichzelf nog eens even goed te bewonderen. Die avond werd er door ons een disco georganiseerd, dus de weeskinderen konden op hun mooist uit hun dak gaan. Missie geslaagd!

Ook had ik bij de Action maskertjes gekocht. Met 40 zakjes maskers en 2 verfkwasten hadden we genoeg om alle meiden, maar ook de jongens en de begeleiding te voorzien van een stralend zacht huidje. Sommige kids waste het gezicht, om daarna weer in de rij te gaan staan om nog een keer beschilderd te worden. Het stukje persoonlijke aandacht wat ze kregen was daarbij ook belangrijk. Vlak voor ons vertrek kregen alle kinderen natuurlijk een cadeautje om de fijne weken af te sluiten. Bijna alle meisjes (de stoere meiden kregen iets anders) kregen een toilettasje met mascara, oogschaduw, lipproduct en een blush. Alle producten zijn dus naar het weeshuis gegaan, super fijn!

Via deze blogpost wil ik Debbie nogmaals bedanken voor haar bijdrage aan Wees Een Lach 2012. Door deze reis weet ik dat make-up echt een luxe en niet vanzelfsprekend is. Ik hoop dat ik jullie als lezer ook wat meer bewust hebt gemaakt met hoe fijn we het hebben dat we naar de winkel kunnen rennen als er een nieuwe collectie in de winkel ligt. 

Wil je meer weten? Kijk dan even op www.kindertehuizenbulgarije.nl 

Liefs, Annika den Dunnen

Het team van dit jaar. v.l.n.r: Karin, Mirte, Sarah, ikzelf, tolk Bistra, Villi (vriendin van Bistra), Niki, Job