Editorial - mad world

Vorige week kwam ik terug uit Berlijn en vertelde ik aan zoontje Sem van 10 jaar wat ik daar gezien had. Natuurlijk vertelde ik over de Berlijnse Muur en over Oost en West Berlijn, ik vertelde hem dat er in mijn jeugd soms mensen werden doodgeschoten omdat ze van het oosten van de stad naar het westen wilden gaan. Belachelijk vond Sem dat, wat deden die mensen nu verkeerd? Ze wilden toch alleen maar naar de andere kant? Maar ja, dat was vroeger.....en nu? Nu wordt er een vliegtuig vol onschuldige mensen neergeschoten.........

Er zijn amper woorden voor die kunnen beschrijven hoe wij (en dan bedoel ik in elk geval alle mensen in Nederland) ons voelen na de vreselijke gebeurtenis van afgelopen donderdag....we zijn verdrietig, boos, machteloos, woedend en verslagen. Ook al kennen we niemand in het vliegtuig, we voelen het verdriet van de mensen die zij achterlaten, hun familie, vrienden, collega's, kennissen en buren. Het komt ook zo enorm dichtbij, hoeveel mensen stonden er afgelopen donderdag niet vol verwachting op Schiphol klaar om in het vliegtuig naar hun vakantiebestemming te stappen? Ik bedoel, ik had er ook kunnen staan, net zoals mijn lezeressen met hun gezin, gewoon...zoals altijd aan het begin van de vakantie. Zo stonden de meeste passagiers van MH17 waarschijnlijk ook, blij en opgewonden aan het begin van hun reis.....

Nu is Beautyscene niet de plaats om uit te wijden over dit soort gebeurtenissen, hoe vreselijk ook, daar zijn andere media en websites een betere plaats voor, maar natuurlijk speelt het bij mij ook de hele dag door mijn hoofd, vind ik wat er gebeurd is onverdragelijk en word ook ik niet goed van de gebeurtenissen op dit moment....maar wat kan ik doen? Niets...echt helemaal niets, al zou ik natuurlijk ook het liefst zelf naar de rampplek gaan en een paar van die soldaten/rebellen/schoften de huid volschelden en ze zich hun ogen uit hun kop laten schamen om wat ze doen en gedaan hebben. Machteloos en woedend, zo voel ik me en vast velen met mij, wat is het erg wat er gebeurd is. Natuurlijk wens ik iedereen die direct of indirect getroffen is door deze ramp, alle liefs en sterkte....

Mad world....en dat is het. Maar we moeten het er toch echt mee doen en kunnen alleen bij onszelf beginnen met het verbeteren ervan....hoe onmogelijk dat soms ook lijkt....

XXX
Deb