Hoe heerlijk was het om vroeger zomaar eens spontaan een dagje vrij te krijgen van school? Het gebeurde niet vaak, maar heel soms kwam je op school en vielen alle lessen van die dag uit, een hele vrije dag lag er voor me en dat voelde zo goed! Nu gebeurt dat eigenlijk nooit meer, ook al werk ik een dagje niet, dan nog moet je altijd wel iets doen. Kan ik niet gewoon een dagje spijbelen van alles?
Niet dat ik een hekel heb aan de dingen die ik op een dag doe, ik hou van mijn werk en ik hou nog meer van mijn familie, gezin en huis. Ik kan met de hand op mijn hand zeggen dat ik nooit tegen een dag op zie, ook al staat er toevallig een minder leuk dagje in de planning. So far so good, maar toch lijkt zo'n dagje niets me ook weleens fijn. Een dagje helemaal niets doen, gewoon niets moeten en misschien ook wel niets willen.
Ooit heb ik een keer met toestemming gespijbeld, op de dag dat er voor het eerst in meer dan 20 jaar een Elfstedentocht werd geschaatst, in 1985 geloof ik. Mijn moeder vondt dat zo'n bijzondere gebeurtenis, dat ik een dagje thuis mocht blijven van school. Om 5 uur werd de zwart-wit televisie die aan mijn voeteneind stond aangezet en ik heb urenlang in mijn warme bedje gekeken naar de zwoegende mannen....heerlijk hoor!
Ja, zo ging het vroeger, als kind...je beseft dan helemaal niet hoe goed je het dan eigenlijk hebt. Je moet helemaal niets (nou ja, behalve naar school gaan natuurlijk) en er wordt heerlijk voor je gezorgd. Nu ben ik degene die zorgt en ook al zijn mijn kids al behoorlijk groot, mama moet toch nog wel heel veel doen, van de was tot de boodschappen. Een dagje spijbelen is er niet bij, zelfs een dagje vrijnemen van het werk is eigenlijk niet te doen...zeker niet met de leuke nieuwe dingen waar ik mee bezig ben! Maar ja , iedereen moet weleens echt ontspannen met een dagje niets, toch?
Hoe doe jij dat? Heb jij ook iedere dag wel "iets"? Durf jij ook weleens een dagje te spijbelen? Of ga jij, net zoals ik, altijd maar stug door? XXX
Deb
Deel dit artikel
