Er moet mij iets van het hart en ik weet zeker dat veel mensen het oneens met mij zullen zijn, maar dat geeft natuurlijk niets. In deze tijd van economische crisis schijn je behoorlijk politiek correct om te moeten gaan met het doen van aankopen. Logisch natuurlijk, als je merkt dat je minder te besteden hebt doordat jouw lasten hoger worden en jouw inkomen lager, dan blijft er minder geld over om vrij te besteden. Het is dan zaak om alles goed op een rijtje te zetten en jouw uitgaven goed te overwegen. Maar als je dat hebt gedaan, moet je je dan toch schuldig voelen bij iedere "onnodige" aankoop?
Ik krijg dat gevoel namelijk heel regelmatig bij het zien en lezen van reacties op social media en websites. Niet persé hier op Beautyscene of bij mijn volgers, juist ook bij anderen. Laten mensen trots hun nieuwe schoenen zien (zonder een prijs of iets dergelijks te noemen), worden ze vervolgens uitgemaakt voor gek omdat ze zoveel geld uitgeven. Geld dat deze mensen (waarschijnlijk?) gewoon zelf en eerlijk hebben verdiend....dus waarom ze dan voor gek worden uitgemaakt is mij een raadsel? En dat is echt maar een voorbeeld, zet ik een nagellak van EUR 20,00 op de foto (tja...dat hoort natuurlijk bij mijn werk), dan kan het zo maar zijn dat de meeste reactie''s gaan over de "achterlijke" prijs.
Maar, ik heb er heus ook wel begrip voor, zeker als je financieel niet in zo''n fijne situatie zit, dan is het misschien niet altijd leuk om te zien dat anderen zomaar jouw weekbudget uitgeven aan een oogschaduwdoosje of lipstick. Ook ik heb de eindjes weleens aan elkaar moeten knopen, bijvoorbeeld toen ik op mijn 18e opeens zelfstandig moest gaan wonen en dus ook financieel voor mezelf moest zorgen, van een beetje studiefinanciering en mijn loon van bijbaantjes. Tja...dat was ook niet zo simpel, maar het heeft mij wel gemotiveerd om heel veel en hard te gaan werken, toen nog in de horeca. Na een week rennen en vliegen op het terras rende ik naar de Albert Heijn voor een grote tas boodschappen en daarna door naar de Douglas voor een Chanel lipstick. Dat is 4 uur moest werken voor de lipstick....ach, dat had (en heb) ik er graag voor over, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden.
Waar gaat dit artikel nu eigenlijk naartoe? Ik ga jullie binnenkort tweewekelijks meenemen in de wereld van de zeer luxe en (meestal) zeer dure cosmeticaproducten. Waarschijnlijk zijn het geen producten die jullie allemaal zullen gaan aanschaffen, maar zeg nu eens eerlijk, jullie zijn toch best nieuwsgierig naar een creme die meer dan 700 euro kost of het serum waar je maar liefst 400 euro voor moet neerleggen? Wat maakt ze zo speciaal en hoe zijn ze in gebruik? Kun je ze vergelijken met andere, veel goedkopere producten of niet?
Ik vind het een beetje lastig om mee te beginnen eerlijk gezegd, maar aan de andere kant liggen deze producten gewoon in de winkels en betekent dit dat er een markt voor is, er zijn mensen die ze kopen. En die mensen willen waarschijnlijk echt wel meer weten over dat product, een review is vast wel welkom voordat je zulke bedragen neerlegt voor een product. Lees die artikelen dus vooral met interesse, maar voel je natuurlijk niet verplicht om naar de winkel te rennen....alhoewel, met wat extra uurtjes op jouw bijbaantje moet het misschien wel lukken?
Deel dit artikel
