Het blijft een raar fenomeen, mensen die zichzelf of anderen dolgraag compleet willen veranderen! Meiden met prachtige krullen willen steil haar, vrouwen die een paar kilo te zwaar zijn willen het liefst flinterdun zijn, verpleegsters willen beautybloggers worden en vrouwen...die willen natuurlijk alles aan hun man veranderen. Overdreven? Misschien, maar kunnen we nu niet blijven wie we zijn?
Als jij in de spiegel kijkt, zie jij dan iemand waar je tevreden mee bent of zie je van alles wat je zou willen veranderen? Misschien een andere vorm neus, de haarkleur kan best anders, er kunnen wat kilootjes af, wat spieren bij, een borstvergroting hier of een botoxspuitje daar......tuurlijk, kan allemaal en waarom ook niet? Tegenwoordig kun je best het een en ander veranderen aan jouw uiterlijk en dat is best leuk. Maar, je kunt ook te ver gaan, waarom zou je jezelf heel extreem willen veranderen? Waarom zou je van jezelf een Barbie, Kim Kardashian of Doutzen Kroes willen maken? Je bent zelf toch ook de moeite waard?
Ik zie het de laatste tijd zo vaak, mensen die zichzelf lijken te verliezen in hun streven naar het perfecte lichaam, het perfecte gezicht en/of het perfecte kapsel. Natuurlijk hoort daar dan ook de perfecte man bij (met dat perfecte kapsel, lichaam etc....). Ik heb er onlangs al wat over geschreven in deze editorial, die gaat over een perfect leven. Natuurlijk mag je proberen om het beste uit jezelf te halen, maar ik heb het idee dat het bij veel mensen tegenwoordig nogal krampachtig gaat, je moet echt het onderste uit de kan halen om erbij te horen.
Maar wat als je dat nu niet wilt? Stel dat jij best tevreden bent met de opleiding die je doet of de baan die je hebt? Misschien zou je hogerop kunnen komen, als je echt jouw best doet, maar heb je daar geen behoefte aan. Misschien heb jij helemaal geen zin om iedere dag een 3 gangen diner te maken en heb je aan een ouderwets simpel prakkie wel genoeg. Of vind jij het wel prima om s'' avonds lekker op de bank te hangen i.p.v. iets "nuttigs" te doen. Maakt dat je een minder geslaagd persoon in deze samenlevening? Tel je dan minder mee?
Nee toch zeker?? Toch hoor je te vaak mensen commentaar geven op wat een ander doet of laat ik het anders zeggen, dan heeft iemand commentaar op wat iemand juist niet doet. Beautybloggers worden bestraffend toegesproken dat de foto''s echt niet scherp zijn of dat er toch nog wel meer had moeten worden getest. Artiesten krijgen kritiek over liedjes die toch niet helemaal rijmen of een uitspraak die niet helemaal perfect is. Of wordt een gerecht dat je laat zien op Facebook voorzien van strenge opmerkingen : "daar zit toch veel te veel kaas in, dat is slecht voor je"..... Zelfs op afstand willen mensen anderen nog veranderen, zelfs al heb je eigenlijk helemaal geen connectie met zo''n persoon. Waarom is dat toch?
Zijn we dan zo ver doorgeslagen in onze wens om alles naar onze hand te zetten? Als we iets zien wat ons niet bevalt, dan moeten we er gewoon iets van zeggen, dat zit in ons...we kunnen niet anders lijkt het wel. Ook ik heb er "last" van, ik zie heel wat dingen voorbij komen waar ik het mijne van vind, ik zou dat zeker anders doen en zou het ook best durven zeggen. Maar weet je....dat werkt dus niet, we zijn niet allemaal gelijk en dat is maar goed ook. Laten we elkaar en onszelf nu eens koesteren, wees gewoon eens tevreden met jezelf maar ook met de buurvrouw die haar kinderen veel te lang voor de t.v. zet. Ik ben natuurlijk verre van perfect, maar ik geef dit zelf altijd als voorbeeld als mensen vragen hoe ik het toch al 20 jaar lang uithoud met mijn liefde....probeer hem niet te veranderen, dat lukt niet en zorgt alleen maar voor frustratie. Hou maar gewoon van hem zoals hij is....(haha...makkelijker gezegd dan gedaan)
Misschien zouden meer mensen die ook eens moeten proberen bij zichzelf....scheelt jarenlange frustratie! You''re worth it! (en nee, dit is geen sluikreclame....)
XXX
Debbie
Deel dit artikel
