Een mooie carriere, geld als water, een gezond gezin, de liefde van je leven, een schoenen collectie om van te watertanden, een walk in closet vol hippe outfits....wie wil het nu eigenlijk niet? Ook ik kan wel dromen van een kleding collectie a la Koningin Maxima, Victoria Beckham of Kim Kardashian. Of van het talent van iemand als Beyonce, Adele of ...maar ja, ik moet het nu eenmaal met mijn eigen persoontje doen.
Nu heb ik daar helemaal geen problemen mee, ik ben zeer tevreden met mijn eigen leven en als je succesvol bent heeft dat ook wel een flink aantal nadelen. Iets wat mij vrijdag weer duidelijk werd toen ik een lezing bijwoonde van zakenvrouwe Annemarie van Gaal. Wat een ongeloofelijke toffe en inspirerende vrouw is dat, vol verhalen over haar succesvolle carriere en met heel veel tips aan ons, een groep van 20 vrouwen.
Annemarie heeft veel successen behaald (o.a. in de uitgeverswereld in Rusland in de jaren negentig), maar dat ging natuurlijk niet zonder slag of stoot, of zoals zij zelf vertelde '...dat van de rijdende trein waarop je maar hoefde te springen om verder te komen in je carriere heb ik nooit iets gemerkt. Ik heb de treindeuren altijd moeten openwrikken....'. Gelukkig is het Annemarie wel gelukt, maar of iedereen in haar omgeving daar zou blij mee was?
Veel vrouwen doen dat niet, aldus Annemarie, ze blijven "hangen" in het moment van hun carriere waarop ze heus wel tevreden zijn qua mogelijkheden, nog steeds de "goedkeuring" krijgen van de omgeving en passen in het beeld dat iedereen heeft van een werkende vrouw. Niet te succesvol, maar wel bezig met haar intellect, toch nog tijd voor zichzelf en haar familie en niet gefrustreerd door alle commentaar van de buitenwereld....zo hobbelen ze dan lekker verder. Is dat iets mis mee? Nee...eigenlijk niet, maar het is soms enorm zonde om iemands talent niet optimaal te gebruiken, zeker als de vrouw in kwestie daar ook wel iets mee zou willen doen...en er verder mee zou willen komen.
Grappig genoeg heb je al (beauty) blogger hier ook mee te maken, als beginnende blogger vindt iedereen je geweldig en steunt je in alles wat je doet, tot het moment dat je (in hun ogen) succesvol bent en geen spullen meer hoeft te kopen maar ze toegestuurd krijgt (of mooie persreizen mag maken). Tja, dan is het opeens niet zo heel leuk meer en volgen de "nare" opmerkingen. Soms gaat dat trouwens over in echte haat, mensen die geen kans onbenut laten om je keihard af te kraken...dezelfde mensen die je jaren daarvoor nog zag als lieve, enthousiaste lezers....raar gedoe eigenlijk met die vrouwen onderling!
Ik ben benieuwd hoe jullie, mijn lezers, dit ervaren? Merk jij ook dat je je (misschien wel te veel) aanpast aan jouw omgeving? Heb je weleens een kans laten liggen omdat je bang was voor de aan- en opmerkingen van de mensen in jouw omgeving? Haal volgende keer gewoon je schouders op en doe het....wie weet waar het toe leidt! XXX
Deb