Toen ik 18 was, net eindexamen had gedaan en werkte op een terras aan de haven, verdiende ik behoorlijk wat geld. Vriendelijk lachend naar de klanten op het terras haalde ik naast mijn uurloon flink wat fooi op, aan het einde van de dag ging ik lachend met meer dan 100 gulden naar huis. Dat was best veel voor een 18-jarige….opeens waren die Chanel lipsticks helemaal niet meer zo onbereikbaar…..
Eerst moest ik er echt nog voor sparen, al verdiende ik hier en daar heus wel wat bij, in die zomer kon ik echter kopen wat ik wilde. Naast beautyproducten gaf (en geef) ik mijn geld ook graag uit aan mooie fashionable items en ik ging al snel van Lipstick (een winkelketen in die tijd) naar Versace jurkjes, tenslotte had ik die zomaar binnen een paar dagen verdiend met mijn werk. Van een onbereikbaar jurkje van 300 gulden (nee, euro's had je toen nog niet) kon ik er opeens zeker 1 per week kopen en dan nog had ik geld over. Zo'n jurkje was opeens helemaal niet meer zo duur....
Onzin natuurlijk, het jurkje was net zo duur als eerst alleen werd het voor mij opeens bereikbaar en leek het niet meer zo duur. Aan die situatie moest ik opeens denken toen ik in Parijs twee nagellakjes voor 45 euro per stuk afrekende, behoorlijk duur....misschien wel belachelijk duur en toch legde ik het zo neer. Duur? Ach, na alle mooie spullen die ik in Parijs had gezien viel het toch wel mee en natuurlijk had ik een goed excuus, ik moet de nagellak natuurlijk op Beautyscene laten zien. In zo'n situatie merk je dat duur en goedkoop eigenlijk zeer subjectieve begrippen zijn en naarmate je in een andere, economische, situatie komt je heel anders kunt denken over die begrippen.
Ik weet natuurlijk best dat 45 euro voor een nagellak heel duur ik, tenslotte zijn er genoeg mensen die van een bedrag als dit dagen of weken moeten rondkomen, belachelijk dus zo'n prijs voor een potje luxe. Maar aan de andere kant zijn er ook mensen voor wie 45 euro echt niets is, ze verdienen per uur misschien wel het 10 of 100-voudige, ze voelen zo'n uitgave dus niet. Dus wat is het nu? Duur of goedkoop?
Soms lees en hoor ik weleens comments over de prijzen van de beautyproducten die ik laat zien, dat ze belachelijk duur zijn of dat het weggegooid geld is. Ja, soms is dat misschien ook wel zo, maar alleen als een product niet doet wat het beloofd hoe duur of goedkoop het ook is. In andere gevallen is het toch gewoon een kwestie van persoonlijke voorkeur denk ik, wat mij betreft is niets belachelijk duur. Alhoewel....bij het zien van sommige prijskaartjes in Parijs haalde ik soms ook mijn wenkbrauwen weleens op, wat een prijzen!
Liefs, Debbie
XXX
Deel dit artikel
