Op deze mooie, zonnige zondagmorgen wil ik eens met jullie van gedachten wisselen over hoe belangrijk uiterlijk is voor jullie. Deze vraag speelt al enige tijd door mijn hoofd, ik lees natuurlijk regelmatig mee op forums, blog en websites die vooral gericht zijn op beauty en schoonheid. Het valt mij dan ook weleens op dat (vooral) vrouwen zich behoorlijk druk kunnen maken om hun uiterlijk en nu vroeg ik mij af of dat ook zijn weerslag kent op jullie persoonlijkheid of gedrag?
Lees even verder, dan leg ik uit wat ik bedoel.....
Natuurlijk mopperen we altijd weleens over ons uiterlijk, niemand is natuurlijk blij met haar dat niet lekker wil zitten of een pukkel op je neus! Als we ouder worden dan horen rimpeltjes erbij, maar echt blij zal niemand daarvan worden. Maar wat denk je van ons gewicht? Hoeveel mensen maken zich daar niet druk om? Eigenlijk heeft iedereen dit waarschijnlijk wel, maar kun je ook te ver gaan in die gedachten?
Ik lees weleens dat hele jonge meiden (denk aan een jaartje of 15) zich al druk maken om eventuele rimpeltjes te krijgen, dan maken ze zich zo druk dat ze zelfs toegeven niet teveel te lachen omdat ze denken dat je daarvan rimpels krijgt. Of vrouwen die je met geen mogelijkheid op een terrasje zult zien zitten omdat ze bang zijn dat ieder zonnestraaltje zorgt voor "weer" een rimpel! Maar sommige mensen kunnen ook behoorlijk obsessed zijn door een klein probleempje, zoals bijvoorbeeld door te grove poriën in hun gezicht, die je eigenlijk alleen kunt zien als je er een vergrootglas op houdt! Maar ook de jongens die een uur lang voor de spiegel kunnen staan om net dat haartje op de goede plaats te kunnen krijgen met een pot gel of wax......
Nu kun je zeggen dat dit natuurlijk eigenaardigheden zijn, maar wanneer verandert een eigenaardigheid eigenlijk in een echte obsessie? En hoe heeft dit dan weer invloed op jouw dagelijkse leven? Heeft jouw uiterlijk eigenlijk een invloed op hoe je je gedraagt of hoe je je voelt? Kun je je echt rot voelen als je een puistje ontdekt? Of denk je : "jammer, maar helaas" en ga je gewoon lekker door? Natuurlijk gaan sommige mensen behoorlijk ver, zo ver dat ze hun toevlucht al op jonge leeftijd zoeken in plastische chirurgie zoals Heidi Montag, die ik persoonlijk behoorlijk obsessed door haar uiterlijk (en ik ben vast niet de enige).
En als jullie uiterlijk dan erg belangrijk vinden, hoe kijk je dan naar andere mensen? Ik kan mij goed voorstellen dat je enorm baalt van dat puistje op jouw neus, maar hoe denk je dan over iemand anders die hetzelfde heeft? Let je daar dan ook op of kan je dat eigenlijk niets schelen? Natuurlijk kun je zelf balen van het feit dat je een paar kilo te zwaar bent, maar stoor je je daar ook aan als je andere mensen ziet of spreekt? Is het vooral iets wat je bij jezelf ziet of is het iets waar je ook bij anderen mee bezig bent?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reactie''s, misschien hebben jullie in jullie vriendenkring wel mensen waarvan je eigenlijk wel zeker weet dat ze behoorlijk geobsedeerd zijn door hun uiterlijk? En hoe ga jij daar dan mee om, ga je erin mee of probeer je ze soms op andere gedachten te brengen? Misschien is het best een persoonlijke vraag, maar ik ben toch wel benieuwd hoe mijn lezers hierover denken? Mocht je anoniem willen reageren, dan mag dat natuurlijk! Je kunt dan bijvoorbeeld ons email-adres plaatsen in het vakje bij de comments! Edit : natuurlijk is het ook misschien wel leuk om te weten hoe ik over dit onderwerp denk! Het is misschien gek, maar eerlijk gezegd vind ik een mooi uiterlijk niet zo belangrijk. Natuurlijk hou ik wel van een verzorgd uiterlijk, denk dan bijvoorbeeld aan een schoon en fris lijf, schone haren, een verzorgd kapsel, schonen handen en tanden, etc... Ik kan wel echt afknappen op mensen die zich slecht verzorgen, al moet ik eerlijk zeggen dat ik zulke mensen vrijwel niet tegenkom. Ik ben zelf extreem zelfverzekerd, misschien soms wel te....want perfect ben ik zeker niet! Maar ik heb mij echt nog nooit druk gemaakt over mijn uiterlijk, ik sta ''s ochtends ook gewoon vrijwel zonder make-up op het schoolplein (al heb ik vrijwel altijd een basismake-upje op met minimaal foundation & mascara), gewoon in een simpele jeans met UGG''s maar wel altijd met gekamde haren en gepoetste tanden! Ik heb vroeger veel gesport (fitness) maar de laatste jaren heb ik gewoonweg te druk, ik beweeg wel voldoende en leef extreem gezond dus gewichtsproblemen heb ik niet, al mag er voor het mooie best 5 kg af. En ik heb natuurlijk sinds 1,5 jaar een beugel, iets waar ik vroeger helemaal geen zin in had, maar nu toch maar voor gekozen heb omdat ik ook weleens een mooi recht gebit wilde hebben, toch is dat ook niet iets waar ik mij rot door heb gevoeld. En nu ik wat ouder wordt zie ik natuurlijk ook wel dat mijn lichaam en gezicht veranderen, maar ook dat boeit me niet zo, een rimpeltje meer of minder of zelfs een grijze haar doet mij helemaal niets. Tja, zolang ik al wandelend door de P.C. Hooftstraat afgelopen week nog door alle beveiligingsmannen vriendelijk werd begroet met een "dag mooie dame", geloof ik dat het allemaal ook wel meevalt. Ik denk ook dat uitstraling belangrijker is dan een echt mooi uiterlijk, maar hoe kom je dan aan een mooie uitstraling? Vooral door te zorgen dat je goed in je vel zit, denk ik, maar dat is misschien makkelijker gezegd dan gedaan. Bijdrage van Lushious Babe
Deel dit artikel
