Als make-up liefhebber heb je het vast weleens van iemand gehoord? "waarom smeer je die rommel op jouw gezicht, heb je wat te verbergen?" Of wat dacht je van : "nee hoor, ik draag geen foundation, ik heb toch niets te verbergen?" Of juist het tegenovergestelde : "zonder make-up durf ik de deur niet uit hoor, dan schaam ik mij voor mijn huid" of "mijn vriend heeft mij nog nooit zonder make-up gezien". Make-up als masker, true or false?
Het lijkt af en toe wel een strijd tussen mensen die vinden dat je geen make-up moet gebruiken, tenslotten ben je al mooi genoeg van jezelf, waarom zou je dat verbergen achter dikke lagen make-up? Je moet leren om van jezelf te houden en jouw imperfecties te omarmen, daar is niets mis mee! Natural beauty all the way, in Nederland draagt bijvoorbeeld maar 38 % van de vrouwen foundation tegenover 55-60 % van de vrouwen in andere Europese landen.
Natuurlijk moet je van jezelf houden, maar aan de andere kant zijn er mensen die vinden dat je make-up best mag gebruiken om je nog net een beetje mooier te maken. Als je een pukkeltje hebt mag daar best een beetje concealer overheen en met een gezond blosje kan jouw gezicht soms net even een beetje frisser laten ogen. Moet kunnen toch? Er is nu eenmaal make-up, laat ik er dan maar goed gebruik van maken als ik dat leuk en mooi vindt.
Twee kampen dus? Misschien is er zelfs wel een derde kamp, een groep mensen die misschien wat minder hoog van de toren blaast. Er zijn namelijk ook mensen die make-up als een masker gebruiken om hun eigen onzekerheden te verbergen. Meisjes die de deur niet uit durven te gaan zonder hun make-up, meisjes die niet meegaan op schoolkamp omdat ze dan zonder make-up worden gezien of vrouwen die de deur niet uitgaan zonder dat ze make-up dragen. Vrouwen die hun zelfvertrouwen ontlenen aan het dragen van make-up, tot in het extreme aan toe dus. Je leest of hoort weleens verhalen over vrouwen die zelfs na 20 jaar hun "blote" gezicht nog niet aan hun man hebben laten zien!
Ik ben absoluut iemand uit het tweede kamp! Ik hou van make-up en gebruik het graag, maar het is echt geen obsessie en ik durf gewoon de deur uit zonder make-up! Mijn man (ik ken hem al 20 jaar) ziet mij iedere dag zonder make-up, net als de rest van de mensen in mijn directe omgeving. Op normale dagen breng ik iedere ochtend wel een simpele basismake-up aan, die binnen 5 minuten netjes op mijn gezicht zit, heel vaak blijft het daarbij maar ik pak ook graag een beetje uit als ik een leuke gelegeheid heb of als mijn werk daarom vraagt. Zo zit is ook weleens om 10 uur ''s ochtends in een glitterige kerstlook met nepwimpers.....
Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden, voelen jullie soms ook iets van de strijd tussen vrouwen die van make-up houden en vrouwen die er juist helemaal niets van moeten hebben? En stap jij liever de deur uit met of zonder make-up?
Deel dit artikel
