Jullie weten inmiddels waarschijnlijk best wat het werk van een beautyblogger inhoudt. Iedere dag schrijf ik over nieuwe en bestaande beautyproducten, deel ik nieuwtjes met jullie, geef ik beautytips en van tijd tot tijd maak ik een filmpje. Dat betekent dat ik ''s ochtends begin met bedenken wat ik die dag eens ga uitproberen. Worden het de nieuwe nagellakjes van de OPI San Francisco collectie? Of ga ik de fijne Vaseline Spray & go moisturizers testen?
De keuze is inmiddels reuze op mijn beautyzolder, volgens mijn man stort deze binnenkort nog eens in en word ik in mijn slaap bedolven onder de 1.500+ nagellakjes. Dat krijg je van alweer 6 jaar beautybloggen, teveel beautyproducten! Al speurend door mijn ''archief'' krijg ik de leukste flashbacks : mijn allereerste MAC aankoop (van de Barbie collectie), de prachtige Lancaster bronzer die helaas niet meer wordt verkocht tot de bijzondere Lush American Cream parfum.
Opruimen en archiveren is niet mijn sterkste punt, maar ik kan van vrijwel ieder product nog vertellen wanneer en waar ik het heb gekocht of gekregen. Ik bewaar zeker niet alles, maar ik kan van sommige producten maar moeilijk afstand doen. Gek eigenlijk, want echt waarde hecht ik er ook weer niet aan. Ik ga geen uren tussen de spullen zitten om ze steeds weer te bekijken of te aaien en als er brand zou zijn, dan ren ik echt niet naar zolder om ze te ''redden''.
Een dag zonder beautyspullen kan ik best, maar toch doe ik het niet. Waarom zou ik? Ik hou er nu eenmaal van om mij een beetje toonbaar te maken en zo gebruikt er tenminste iemand nog wat van de spullen die ik in mijn archief heb. Want eerlijk is eerlijk, ik gebruik natuurlijk niet alle spullen die er staan. Delen, dat doe ik wel graag, met vrienden, familie, kennissen en een aantal goede bestemmingen (school, bejaardentehuis & andere projecten). Zo maakte ik deze week nog de dochter van onze hulp blij met een nail art set die ze gebruikt voor haar opleiding tot nagelstyliste en gaat een andere kennis aan de slag met een IPL apparaat (waarvan ze wel verslag gaat doen op Beautyscene).
Als ik een jarige heb, dan wordt hij of zij standaard voorzien van een goodiebag op maat : zwangere nichtjes of vriendinnen krijgen lekkere (weleda) babyspullen en heerlijk olieën voor hun buikjes, sportieve juffen krijgen douchegels, deo''s en massage olie enz. Je snapt het, dat vind iedereen heel vervelend *wink*. Toch zijn er ook best mensen die er "misbruik" van willen maken, mensen die je meestal niet zo goed kent en vragen om een creme "omdat je er toch zoveel hebt". Liefst geven ze dan exact door wat ze willen hebben…... ik weet niet, dat vind ik dan weer niet zo fijn. Ik geef liever spontaan iets aan iemand omdat ik denk dat ze dat leuk vinden of kunnen gebruiken, anders staat het zo dwingend.
Dat doe ik zelf trouwens ook nooit, vragen om producten die ik zelf wil hebben. Ik krijg het regelmatig aangeboden, als ik enthousiast ben over een bepaald product, dan stuurt de PR afdeling graag nog een exemplaar op als de mijne op is, ik hoef alleen maar even te bellen of te mailen. Maar nee….dat vind ik dan weer te ver gaan, ik koop het dan toch echt liever zelf, kom ik ook nog eens in een parfumerie! Maar een spontaan cadeautje als vorm van waardering, daar hou ik dan wel weer van.
Tja, it''s a dirty job…..but somebody''s got to do it!
Geniet van het mooie weer deze week en #smeerjein!
XXX
Deb